بارسا در شبی که بسیار از آنچه که پیش بینی می شد، بهتر بود، باز هم به لطف نمایش فوق العاده ضعیف اتوو در برابر دروازه حریف، موفق به گلزنی نشد تا تنها امتیاز گل نخوردن در خانه را در اولدترافورد به همراه داشته باشد.(یه چیزی اتوو به برهانی بدهکاره توی گل نزدن )
در بازی رفت بارسا بسیار بهتر از منچستر ظاهر شد، اما هفته ی بعد در حالی بارسا به منچستر می رود که دستاوردی در بازی خانگی نداشته است. گرچه بنظر می رسد در بازی برگشت هر 2 تیم از شانسی برابر به منظور پیروزی برخوردار باشند
بازی پیش از آنکه هر اتفاقی بخواهد روی دهد، با شوک پنالتی دقیقه 2 به سود منچستر روبرو شد. در شرایطی که رونالدو توپ را از فاصله نزدیک به دستان میلیتو کوبید، داور این صحنه مشکوک را پنالتی اعلام کرد تا همه چیز برای بارسا در آستانه نابودی قرار بگیرد. اما ضربه بیش از حد زاویه دار رونالدو، از کنار دروازه به بیرون رفت تا بارسا شاهد یک کابوس بدشانسی دیگر نباشد.

بعد از این پنالتی و تا انتها، بارسا به طور کامل کنترل میانه میدان را در اختیار داشت و هافبک های منچستر، به خصوص اسکولز، صرفا به دفاع مشغول بودند. با وجود اینکه فرگوسن هر 3 مهاجم خود را درون زمین گذاشته بود، اما توز عملا تا زمانی که تعویض شد، در زمین دیده نشد و رونی نیز تنها چند بار در کناره های محوطه جریمه خودی، به دفاع مشغول بود. کریستیانو رونالدو نیز بی اغراق، بیشترین تلاش را در شبیه سازی صحنه ها برای گرفتن پنالتی دیگری از بارسا داشت که موفق نبود. بارسا با ارائه بازی خوب و قابل قبولی، به طور کامل، بهترین خط حمله اروپا - از لحاظ آماری - را خلع سلاح کرد.